Vredestraat

                         Ruim drie maanden werd mijn tijd in beslag genomen door een verbouwing, opbouw en herinrichting van keuken en eetkamer. De verouderde achterbouw van onze woning werd tot op de grond afgebroken, funderingen en beide daken vernieuwd. Dit was klaar begin november, zoals gepland.

                        De opbouw verliep anders dan verwacht. Ik heb mezelf geveld door een impulsieve loopactie met een duwkar. Die kwam tot stilstaand tegen de balustrade op de brug van de jachthaven. Ik liep verder. Gevolg, voor het eerst in mijn leven iets gebroken, twee ribben. Mijn herstel was pijnlijk en moeilijk. Ik kon niet tillen, poetsen of spullen verplaatsen terwijl ik het vele werk voor me zag liggen. Vanzelfsprekend heb ik me geforceerd. In plaats van zes werden het acht weken rust.

                       Toch is het ons gelukt, als team en met hulp van vrienden. Die kwamen mee schilderen. Zoon van partner zorgde voor een inklapbare ronde tafel. We waren klaar voor kerst, met boom, feesttafel, veel lichtjes en een verrassingspakket met vragen. Ik was zo blij dat ons gezin, ondanks alle obstakels, kon samenkomen op kerstavond. De dag van de vrede.

                       Terwijl ik dit schrijf denk ik aan al de slachtoffers, families in oorlogsgebieden. Zij kunnen onmogelijk met hun gezin op een warme plek, in rust, samen lekker eten. Er is geen reden om te vieren want gezinsleden zijn afwezig, gevlucht, gewond of gestorven.
                       
                         Vrede aan alle mensen op aarde. Een utopie, nu meer dan ettelijke decennia geleden. Vladimir Poetin, Benyamin Netanyahu zijn daar duidelijk niet mee bezig. Zij versterken het oordelend denken en handelen van hun onderdanen, wakkeren het geweld in hun omgeving aan. Donald Trump en vriendje Elon Musk lijken dezelfde weg in te slaan.

                         De protestsong '99 Luftballons' van Nena uit 1983, tijdens de Koude oorlog, heeft aan kracht niets verloren. Weer is er angst voor oorlog in Europa en raden overheden iedereen aan zich voor te bereiden. Weer zijn er Ufo's boven Amerikaans grondgebied gezien, maken leiders zich ongerust over de verdediging van hun land.

                         En toch blijf ik geloven, hopen op vrede, voor iedereen, voor jou, net als Nena. "99 jaren oorlog maken geen plaats voor winnaars. Oorlogsministers zijn er niet meer, en ook geen straaljagerspiloten. Vandaag loop ik mijn ronde, zie de wereld in puin liggen. Heb een luchtballon gevonden. Denk aan jou en laat hem vliegen."  
('99 Luftballons', vrij vertaald uit het Duits)